Έχουμε χρέος στις επόμενες γενιές
να βαδίσουμε ενωμένοι στο δρόμο της ευθύνης και της σταθερότητας
Αγαπητοί συμπολίτες,
Πριν από μερικούς μήνες πήρα την απόφαση να θέσω υποψηφιότητα ως βουλευτής με τη ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, νιώθοντας την ανάγκη να συμμετέχω πιο ενεργά στη διαμόρφωση μιας άλλης πολιτικής αντίληψης που θα οδηγήσει τη χώρα μας με σταθερά βήματα στην ανάκαμψη. Στις εκλογές της 6ης Μαΐου οι πολίτες είτε από αντίδραση στα μέτρα λιτότητας και στην αύξηση των φόρων που οδήγησαν σε δραματική μείωση των εισοδημάτων τους, είτε από δυσπιστία απέναντι στα κυβερνητικά κυρίως κόμματα, στράφηκαν σε μεγάλο βαθμό προς πολιτικές δυνάμεις που διατύπωσαν ένα λαϊκιστικό λόγο αφήνοντας να πιστέψουν ότι υπάρχουν εύκολες λύσεις.
Μου προκαλεί όμως τεράστια αγωνία και ταυτόχρονα θλίψη η σκέψη ότι αυτές οι επιλογές μπορούν να οδηγήσουν τη χώρα μας σε καταστροφικές και μη αναστρέψιμες επιλογές είτε από λαϊκισμό, είτε από άγνοια ή εσκεμμένη απόκρυψη της αλήθειας.
Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε είναι χρέος μας και κυρίως απέναντι στις νεότερες γενιές να μιλήσουμε με τη γλώσσα της αλήθειας.
Το δίλημμα των εκλογών δεν είναι μνημόνιο ή αντιμνημόνιο. Η ελληνική οικονομία βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στον εξωτερικό δανεισμό και στις κοινοτικές επιδοτήσεις. Το μνημόνιο στην πραγματικότητα ήταν μια συμφωνία για τη συνέχιση της δανειοδότησης όταν οι αγορές σταμάτησαν να δανείζουν την Ελλάδα. Γιατί λοιπόν τόσο χρόνια αυτές οι φωνές, της λαϊκής δεξιάς ή κομμάτων της αριστεράς δεν αντιδρούσαν με το ίδιο «επαναστατικό» ύφος; Αντίθετα ήταν αυτές οι δυνάμεις που συνέβαλλαν στη σύνθεση ενός παρακμιακού παραγωγικού μοντέλου και μιας κρατικοδίαιτης οικονομίας που στο όνομα συντεχνιακών συμφερόντων συνέθλιψε το πιο παραγωγικό και υγιές κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας.
Είναι αυτές οι δυνάμεις που εγκλωβισμένες στο φόβο του πολιτικού κόστους υπονόμευσαν οποιαδήποτε μεταρρυθμιστική πολιτική επιδιώχθηκε από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα.
Οι ίδιες δυνάμεις σήμερα, ενδιαφερόμενες κυρίως για την πολιτική τους άνοδο επενδύουν στο θυμικό και στη πόλωση του πολιτικού κλίματος, δίνοντας τελικά, σε όλη την διεθνή κοινότητα, την εικόνα μιας κοινωνίας που δεν θέλει να αλλάξει.
Ακόμη και σήμερα, την πιο κρίσιμη στιγμή για το μέλλον της χώρας μας προβάλλει πιο ισχυρή η κομματική νίκη από τη διακυβέρνηση της χώρας μέσα από ένα πνεύμα συνεργασίας.
Αντί να επενδύσουμε σ’ αυτά που μας ενώνουν, επιμένουμε σε διχαστικές ιδεολογίες οι οποίες έχουν πλέον απορριφθεί από την πραγματική οικονομία.
Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ έδειξε το δρόμο, ήταν η πρώτη που ζήτησε την τροποποίηση δυσμενών όρων του μνημονίου που οδήγησαν την οικονομία σε βαθύτερη ύφεση και επιμένει σ’ αυτή της την πρόταση, έχει καταθέσει ένα συγκεκριμένο κοστολογημένο πρόγραμμα εξόδου από την κρίση που περιλαμβάνει άμεσα και αποτελεσματικά μέτρα αλλά κυρίως ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις σε τομείς κλειδιά που θα συμβάλλον στην ανάπτυξη, στην προώθηση των επενδύσεων και στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Επιδίωξε και θα συνεχίσει να το κάνει τη συνεργασία με όλες τις πολιτικές δυνάμεις, το έδειξε κατά τη διάρκεια των διερευνητικών εντολών, γιατί πάνω από το κομματικό όφελος υπάρχει το «ΕΜΕΙΣ» και η «ΕΛΛΑΔΑ», γιατί πρώτο μας μέλημα είναι η πολιτική σταθερότητα και η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας μας.
Το πραγματικό διακύβευμα στις εκλογές της 17ης Ιουνίου είναι αν θα επιλέξουμε το δρόμο της ευθύνης και του ρεαλισμού.
Οφείλουμε στις επόμενες γενιές να προχωρήσουμε με ρεαλισμό σε εκείνες τις θεσμικές μεταρρυθμίσεις που θα αποκαταστήσουν το αίσθημα δικαιοσύνης και ασφάλειας για τους πολίτες, θα ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα και το επενδυτικό κλίμα αναιρώντας σταδιακά τις βραχυπρόθεσμες συνέπειες της λιτότητας και προσφέροντας πραγματική διατηρήσιμη ανάπτυξη και ελπίδα.
Στις 17 Ιουνίου έχουμε χρέος για να μπορούμε να κοιτάζουμε στα μάτια τις επόμενες γενιές με λιγότερες ενοχές, να προχωρήσουμε υπεύθυνα, αποφασιστικά και ενωμένοι στο δρόμο της ευθύνης και της σταθερότητας.
Αγγελική Μήκα